Boris geeft Gerben nieuwe toekomst

29 oktober 2010

Gerben is onze jongste zoon, nu 6 jaar, en is door een energiestofwisselingsziekte motorisch erg beperkt. Hij kan bijna niets zelfstandig doen. Daarnaast speelt de altijd grote vermoeidheid hem grote parten. Verstandelijk en sociaal-emotioneel heeft hij een achterstand. Ondanks deze grote beperkingen is hij altijd goed gemutst en, nog belangrijker, hij is een enorme doorzetter en wil heel graag alles zelf doen, wat dus niet kan.

We waren op een gegeven moment oude familiefoto's aan het bekijken en vonden ook de foto's van onze vroegere hond. Deze hond heeft alleen onze oudste zoon van 17 nog meegemaakt en hij was stapelgek op hem. Hij vroeg ons of we niet weer een hond konden nemen. Toen bedachten we ons dat we twee jaar geleden geïnformeerd hadden bij de Stichting Hulphond of een hulphond iets voor Gerben zou kunnen betekenen. Toen bleek al heel snel dat Gerben zo een, twee, drie niet in aanmerking zou komen voor een hulphond omdat hij en te jong was en niet zo heel snel volledig zelfstandig de hond zou kunnen aansturen en omdat de rest van het gezin bij een hulphond niet in beeld kwam.

Na dit moment van foto's kijken, werd de wens voor Gerben geboren: een hond voor Gerben die op termijn ook als hulphond zou kunnen functioneren. Daarnaast zou de hond een geweldige sociale functie kunnen hebben en een echte vriend voor Gerben kunnen zijn.

Al heel snel hoorden we dat onze wens ingewilligd zou gaan worden en we waren hier heel erg blij mee. Natuurlijk hebben we dit ook snel aan Gerben verteld en geprobeerd uit te leggen wat deze hond allemaal zou kunnen leren om hem te kunnen helpen. Gerben was erg blij dat de hond er zou komen en zijn twee broers bedachten al heel snel een naam voor onze toekomstige huisgenoot: Boris.

Judith van Kans voor een Kind zou op zoek gaan naar een geschikte pup en deze zoektocht duurde ons natuurlijk veel te lang. Zij overtuigde ons er van dat deze zoektocht erg zorgvuldig moest gebeuren want wij wilden graag een Golden Retriever pup. Aangezien deze honden veelvuldig doorgefokt worden, wilde zij dit met de nodige voorzichtigheid doen om te voorkomen dat we een slechte pup zouden krijgen.

Op 25 september belde Judith ons op: ze had een nest gevonden en we mochten de volgende dag komen kijken. Voor ons kwam dit telefoontje op een geweldig moment want we hadden net een hele nare tijd met Gerben achter de rug. De volgende dag gingen we naar Roswinkel en troffen daar een nest verschrikkelijk schattige pups van 2,5 week. Al heel snel werd duidelijk dat dit een prachtig nest was en dat een van de drie reutjes onze Boris zou gaan worden.

Judith regelde dat op de dag dat de hondjes zeven weken oud waren, ze getest zouden gaan worden door Monique, een hondengedragstherapeute. Dit om er voor te zorgen dat de reu met de beste ‘hulphondkwaliteiten’ bij ons zou komen. De eerste keer dat we bij de fokker waren, hadden we allemaal het gevoel dat reutje ‘bruin’ (de kleur van het halsbandje dat de pup droeg) onze pup zou worden, ook de tweede keer dat we het nest bezochten overheerste dat gevoel. Nadat de pups getest waren, belde de fokker ons op: jawel, reutje ‘bruin’ was het geworden.

Op 29 oktober, 3 dagen na de test, mochten wij Boris ophalen en inmiddels is hij alweer 13 weken bij ons. En wat is het geweldig: Gerben is stapelgek op Boris, behalve als het ‘speelkwartier’ is en Boris echt even helemaal door het lint gaat. Je kunt nu al merken dat Boris door heeft dat Gerben speciaal is, hij is bij hem net even wat voorzichtiger dan met de rest van het gezin.

Naast de standaard puppytraining volgen we inmiddels ook trainingen van de Stichting Hand en Poot. Als alles goed gaat kan Boris over een maand of acht het basisexamen hulphond afleggen. Hij kan dan spullen voor Gerben apporteren die Gerben laat vallen, het licht aan en uit doen, deuren openen enz. We gaan ervoor zorgen dat Gerben en Boris een prachtig team gaan worden. Maar bovenal gaan we ervoor zorgen dat Gerben een vriend voor het leven gaat krijgen, waar hij troost kan vinden wanneer dat nodig en waar hij zijn ziel en zaligheid bij kwijt kan.

Stichting Kans voor een Kind: dank jullie wel! Dankzij jullie gaat Gerben een zonniger toekomst tegemoet.

Gerben, Peter, Esther, Vincent en Rutger Pollemans